Ben ik me - bewust van de ‘bril’ waardoor ik naar de wereld kijk? Hoe gewoon kan ik iets vinden als ik door een bepaalde bril kijk. Als ik deze ‘afzet’ ervaar ik dat mijn kijk, mijn waarneming, vertroebeld was door een eerdere gebeurtenis. Eigenlijk in dit geval, meerdere gebeurtenissen met dezelfde persoon waar ik een onprettig en zelfs een onveilig gevoel aan had over gehouden. Ik kwam erachter hoe subtiel dit was. Kan ik echt vrij naar iemand kijken waarmee ik eerder een onprettige ervaring had? En ook zo naar mezelf kijken als ik iets ‘niet goed’ gedaan zou hebben? Waarom is het filterloos, oordeelloos, kritiekloos of projectieloos kijken naar een ander, mezelf en de wereld eigenlijk belangrijk? Het niet vooringenomen zijn dus.
Weten wie wij als mens zijn is heel belangrijk. De ‘echte’ Mens leeft met een open hart, heeft geen voor- of afkeuren, geen oordelen, kent geen tekort, hoeft niet te voldoen en kent bv geen ‘kan ik niet’ scenario’s. Het doorziet door welke bril de mind ‘wil’ dat het kijkt – wat opgezet moet worden om zichzelf veilig te houden. De mind wil grip en controle en zoekt bij elke ervaring en emotie een bijpassend hokje of kader van een eerdere gebeurtenis. Als deze gepakt wordt, dan gaan we door deze ‘bril’ naar de werkelijkheid kijken. Wat er dan gebeurt – dit is de kracht van de oorspronkelijke Mens – dat we deze werkelijkheid (het kader wat nu een overtuiging is) ook creëren en manifesteren in de wereld. De kracht van menselijk bewustzijn is enorm.
Deze overtuiging zorgt dat we niet meer open vanuit ons hart kijken, er zit nu een onzichtbaar laagje voor. Hierdoor komen we bv in voor- en afkeuren terecht, worden we manipuleerbaar en ook vatbaarder voor mindcontrol. Wij kunnen zo frequenties de wereld in sturen, zonder ons bewust daarvan te zijn, waarmee we bv de verdeeldheid tussen mensen in stand houden. Het is wellicht lastig te erkennen dat de oorlog die in de wereld is, mede mogelijk gemaakt wordt door ‘onze’ niet schone gedachten en projecties over en naar elkaar. Wat iemand mij ook ‘aangedaan’ lijkt te hebben, wil ik mijn mind laten gebruiken om doorzet te geven aan dat waar ik niet voor sta? Bijvoorbeeld verdeeldheid zaaien? Nee!
Dit betekent dat ik heel diep in mezelf verbinding ‘moet’ maken, weten wie ik ben en waar ik voor sta. En dan met mijn open hart kijken in mezelf wat er gaande is aan emoties en gevoelens en aan verhalen die willen aanspringen, welke door de mind als onveilig of onbekend worden ervaren. Het beeld en de ervaring met de ander emotioneel, mentaal en energetisch ‘schoonmaken’.
Ik kom hier op nog weer een diepere laag achter door een recente ontmoeting met iemand waarbij ik eerdere traumatische ervaringen heb gehad. Deze waren voor mijn systeem (emotioneel en mind) erg pittig. Niets in mijn mind/persoonlijkheid wilde afspreken. Toch voelde ik een (kosmische) duw om dat wel te doen. Hoewel ik intern al veel had gedaan om deze ervaringen te ontladen was er toch nog wat ‘schoonmaak werk’ te doen in mijn systeem. Anders kon ik niet afspreken. Ik leef wat ik uitdraag… ik wilde deze ander helemaal blanco ontmoeten, geen belang, open en aanwezig in mezelf.
In dit gesprek ervaarde ik, hoe ik voor dit gesprek nog een bril op had gehad, die ik nog niet gezien had, heel subtiel aanwezig. Iemand anders (met groot bereik) had weken daarvoor iets over deze persoon gezegd en dat had ik toen doodnormaal gevonden. De subtiele nuance die voor mij hier zichtbaar werd is voor mij reden tot dit schrijven. Wat iemand ook gedaan heeft, het is niet oké om iemand vast te zetten met je gedachten of jouw ervaring met iemand met een groep te delen. Ik zag wat het dit deed met deze persoon. Er werd mogelijk gemaakt dat er zoveel op deze persoon energetisch werd afgevuurd (ook door de mindcontrole velden) dat dit zo ontkrachtend op iemand werkt. Het waren zware (energetische) aanvallen. Toegang verlenen tot deze ontkrachtende velden is niet wie de Mens is. Het heeft verder ook de gevolgen voor de aarde; de trilling die hierdoor in deze wereld komt, is een trilling wat de frequentie heeft van verdeeldheid en oorlog. Hoe kunnen we bezig zijn met een nieuwe wereld als we nog vooringenomen zijn? Als we toelaten dat we leven met voor en afkeuren, als we meedoen aan verdeeldheid? Het lijkt wel dweilen met de kraan open.
Iedereen is zelf verantwoordelijk voor wat hij of zij uitdraagt. We hoeven het niet eens (of oneens) te zijn met iemand. De echte Mens doorziet, doorvoelt en weet wat klopt voor zichzelf. Hij houdt verbinding met het veld van het hart. Ziet de ruis, de overtuigingen, de bril van de ander en blijft aanwezig in de ‘schone’ blik. Vanuit daar kan iets uitsproken worden naar de ander. Dit is dan vrij van projectie of oordeel. Maar dit hoeft zeker niet, iets wat werkelijk gezien is door de ogen van het hart van de Mens is aangeraakt door de Force of Life en kan niet meer in zijn huidige vorm blijven bestaan.
Ik sta voor openheid, zuiverheid en eerlijkheid. Ik zie mijn eigen brillen in interactie met anderen. Ik voel dat er iets in mijn systeem gebeurt en dan neem ik daar mijn verantwoordelijkheid voor. Soms is de vooringenomenheid alleen heel subtiel. Dan zijn er mensen die mij hierop kunnen attenderen.
Een ander aanspreken op de ‘brillen’ is vaak lastig. De persoonlijkheid van de ander voelt zich aangevallen. Het klopt namelijk ook wat de ander ervaart door die bril bekeken. Zijn we dan nog bereid om verder te kijken? Of het ook echt waar is? Durf het eens om te draaien, kan het ook niet zo zijn?
Een nieuwe wereld heeft nodig dat we ‘schoon’ waarnemen. Dat we diep in onszelf aankomen en doen wat we voelen wat we uit te dragen hebben. Los van alle systemen en los van wat anderen vinden. Laten we elkaar daarbij helpen door niets meer van elkaar te vinden en elkaar te zien door de ogen van het hart.
Marta Langereis
Comments